Leo Brouwer


Begin 2019 heb ik mij aangesloten bij het beeldgenootschap.


De maandelijkse opdrachten inspireren mij om nieuwe dingen uit te proberen waar ik soms zelf niet aan zou beginnen.

Daarnaast kiest ieder lid jaarlijks een thema uit waar je aan wilt werken. Dit kan een fotografische richting zijn, of een techniek of wat je ook maar wilt. Dat helpt mij te focussen.


Het kritisch beschouwen van elkaars foto’s helpt mij ook om steeds een stapje te groeien, dat is fijn. Fotografisch heb ik nog niet een echte focus of thema, ik vind veel richtingen leuk.

Maar ook daar is alle ruimte voor. Mooie club!


Jan Constandse


Fotograferen doe ik al langere tijd.

Vakantiefoto’s, kleinkinderen, het (Nederlandse) landschap.  Maar wat is een goede foto?


Sinds anderhalf  jaar ben ik lid van het Beeldgenootschap. Dat brengt mij verder om vragen te beantwoorden als “wat wil ik fotograferen?”. Daarbij  ontdek ik dat kijken en observeren steeds gerichter wordt. Zo hoop ik dat kiekjes foto’s worden die ik, voorzien van een passe-partout aan de muur kan hangen. 

Op dit moment heb ik niet echt een specialisme, ik fotografeer landschappen, maar ook  in de stad. Een uitdaging is om mensen op de foto te zetten.


Van het Beeldgenootschap maken ruim tien fotografen deel uit. De maandelijkse  bijeenkomsten zijn inspirerend, de mooiste foto’s worden getoond en besproken. Met de reacties op mijn foto’s kan ik verder, ik leer veel, en als gepensioneerde heb ik meer tijd om me met mijn hobby fotograferen bezig te houden.


Ditje Griffioen


Fotograferen doe ik al heel lang.

Eerst vooral foto’s van de kinderen en vakantiefoto’s.


Nadat ik een spiegelreflexcamera had gekocht ben ik cursussen gaan volgen. Ik ben lid geweest van een fotoclub en daarna ben ik alleen op pad gegaan. Dat gaf niet veel voldoening.

Ik mistte de uitwisseling en een kritische blik.

Sinds een jaar ben ik lid van deze club.


Er heerst een heel plezierige sfeer. Er wordt kritisch naar elkaars foto’s gekeken en over gesproken. Mijn interesse gaat vooral uit naar het fotograferen van mensen, niet poserend.

Ook oude industriële gebouwen en moderne architectuur vind ik spannend om te fotograferen.

Marjolein van Heumen

 

Ik ben begonnen met analoog fotograferen met een spiegelreflex Canon. Voornamelijk vakantiekiekjes op dia’s. Toen ik overstapte op een digitale Canon werden het voornamelijk foto’s van mijn kinderen en wederom de vakanties. De kinderen werden groot en er werd door mij minder gefotografeerd.

Wel was ik lid van diverse fotobladen voor de mooie plaatjes en de verhalen.


Vanaf een jaar of tien terug ben ik mij meer gaan verdiepen in de technische kant van de fotografie met behulp van internet, maar ook door het volgen van cursussen. Ik merkte dat ik uit mijzelf niet echt op pad ging voor de fotografie, terwijl ik als ik met iemand een fotoshoot ondernam, het wel erg leuk was om te doen. Daarom heb ik mij in 2019 aangesloten bij het Beeldgenootschap Rivierenland.


Door de maandelijkse opdrachten of het vrije werk dat we aan elkaar presenteren word ik ‘gedwongen’ met fotografie bezig te zijn. Dat levert vooruitgang, maar vooral ook plezier en gezelligheid op.

Vorig jaar ben ik overgestapt van Canon naar een systeemcamera van Fuji.

Een behoorlijke overstap die mij ertoe dwingt me weer helemaal opnieuw te verdiepen in de techniek van de camera.


Door deelname aan het Beeldgenootschap en het volgen van allerhande fotoworkshops ben ik nu aan het ontdekken waar mijn fotografisch hart ligt.



Ben Meurs


Al vanaf mijn jeugd ben ik gefascineerd door de fotografie.
Tot voor kort richtte ik mij met name op natuurfotografie. De natuur is en blijft inspirerend en als IVN natuurgids kom ik ook vaak op mooie fotogenieke plekken.


Sinds 2 jaar ben ik lid van het Beeldgenoodschap Rivierenland.


Het beeldgenoodschap heeft mij geïnspireerd om ook met andere facetten van de fotografie aan de slag te gaan. Het camerawerk samen met de moderne bewerkingstechnieken bieden mij nu een uitgebreide gereedschapskist om volop mee te experimenteren.

Jan Taat
Jan is Erelid en mede-oprichter.


Vanaf het begin ben ik betrokken geweest bij het opzetten van het Beeldgenootschap. Een verzameling fotografen, die elkaar stimuleren en inspireren, waarbij het systeem van ‘brengen en halen’ leidend is.


Ik fotografeer sinds mijn kinderjaren (click/clack), waarbij de natuur de rode draad was in het maken van beelden.


Tijdens mijn opleiding aan de Grafische School Utrecht, esthetische richting, geïnspireerd door mijn docente, de Hongaarse fotografe Ata Kando. Zij was het die me het waarnemen vanuit de camera heeft geleerd.


Na mijn arbeidzaam leven, waarin  het grafisch en kwalitatief begeleiden van de productie van kunst- en fotoboeken mijn professie was, is mijn focus op andere fotografische onderwerpen komen te liggen.


De laatste jaren ben ik semi-professioneel werkzaam geweest voor bouw, architectuur en onroerend goed beheer. Maar heb nu gekozen voor een andere invalshoek, die van de vergankelijkheid der dingen in zijn meest elementaire vorm. De verwording van alles wat ooit gemaakt, gegroeid of gebouwd is en proberen de schoonheid van dit proces in beeld proberen te brengen.



Anton van der Velde


Anton (1947) is mede-oprichter van het Beeldgenootschap.


Pas na mijn pensionering kreeg ik belangstelling en tijd voor de fotografie. Daarvóór maakte ik alleen dia’s ter ondersteuning van mijn werk in het onderwijs en familiekiekjes tijdens feestdagen en vakanties.


Tijdens de opleiding tot IVN-natuurgids vielen een aantal boeiende zaken voor mij samen.

Mijn al heel lang bestaande belangstelling voor “het lezen” van het landschap en daarvan te genieten, werd aangevuld met kennis van flora en fauna. Een fotocursus leerde mij anders om mij heen te kijken en motiveerde mij om natuur en landschap in beeld te vangen.


Het Beeldgenootschap Rivierenland stimuleert mijn ontwikkeling in het fotograferen. Een belangrijke vraag is daarbij: “Waarom vind ik deze foto mooi en vindt een ander deze foto ook mooi? En waarom?”


Rosina Verweij


In 2015 heb ik de fotovakschool in Boxtel afgerond om meer uit mijn camera te halen.

Daarna heb ik me korte tijd toegelegd op bruidsreportages, maar door een drukke baan was dat niet meer te combineren.


Het fotograferen kwam op een lager pitje, met zo nu en dan wat portret-opdrachten, maar het bleef in de hobby-sfeer. Nu ik iets meer tijd heb en als beginnend natuurgids veel vogels en insecten vastleg, merk ik dat ik  behoefte heb om meer bewust met foto-technieken en compositie bezig te gaan. Daarom ben ik sinds kort lid geworden van BGR.


Daarnaast is het super leerzaam om elkaars foto’s te bekijken en te bespreken, het werkt inspirerend en leert me weer beter kijken.

Landschappen vastleggen vind ik een grote uitdaging en daarin wil ik me meer bekwamen. Structuren hebben altijd mijn positieve aandacht en maken de kijker nieuwsgierig.

Uitdagend zijn de opdrachten waarbij de onderwerpen vaststaan, deze boren echt je creativiteit aan en het is super inspirerend om te zien hoe verschillend elke fotograaf daarmee om gaat.

Anja de Wit


Ik maak al mijn hele leven ‘kiekjes’. Ik ben geboeid door wat ik buiten om me heen zie, variërend van verpletterende landschappen tot hele kleine plantjes en beestjes.


In 2016 heb ik een fototoestel gekocht met vele mogelijkheden. Ik heb me toen voorgenomen om er zo veel mogelijk uit te halen en niet meer alles op de automatische instellingen te gaan doen. Dat was het begin van enerzijds beter technisch leren fotograferen en anderzijds goed kijken en bewust iets proberen weer te geven op de foto.

Om deze reden heb ik me in 2020 aangesloten bij het Beeldgenootschap zodat ik me verder kan ontwikkelen als fotograaf.